کد مطلب:234403 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:143

سنگ مثانه
و الجماع من غیر اهراق الماء علی اثره یوجب الحصاة

بول نكردن بعد از عمل مجامعت مولد سنگ می شود.

مایعی كه هنگام آمیزش از مرد خارج می شود شامل دو قسمت است، قسمت عمده آن عنصر تولیدی است كه اسپرماتوزئید نام دارد قسمت دیگر مایع لزجی است كه حامل اسپرماتوزئید، می باشد، این مایع از ترشحات غدد تناسلی ایجاد می گردد.

هنگامی كه اسپرماتوزئیدها بوسیله ی عمل میكانیكی اعصاب به خارج حركت می كنند غدد به كار افتاده و قسمتی از همان مایع را قبلا بیرون می فرستند و به این وسیله مجاری دفع منی را از عفونات ادرار پاك كرده راه خروج اسپرماتوزئیدها را تأمین می كنند زیرا ادرار معمولا خاصیت اسیدی دارد و اسید برای اسپرماتوزئیدها دشمنی آشكار است.

بعد از تحلیل عمل میكانیكی اعصاب غالبا كمی از منی در قسمت آخر مجاری می ماند هنگامی كه مجاری ادرار تحریك می شود اسپرماتوزئیدها به سوی كیسه منی بر می گردند و چون راهی نمی یابند به جدار مجاری می چسبند و پس از مدتی می میرند و بواسطه ی ترشح غلیائی متحجر شده به صورت سنگ در می آیند چنان چه بعد از تعطیل عمل مكانیكی دستگاه تناسلی شخص ادرار كند و فرصتی به ارتجاع اسپرماتوزئیدها ندهد ادرار مجاری را اسیدی كرده و بقایای آنها را



[ صفحه 245]



بیرون می فرستد در نتیجه شخص از این جهت مبتلای به سنگ نمی شود فایده ادرار بعد از مجامعت مشروط به انزال منی نیست زیرا همین قدر كه دستگاه دفع مجهز شد اسپرماتوزئیدها از محل خود خارج می شوند.



[ صفحه 246]